آیه ۴ - سوره فلق

آیه وَ مِنْ شَرِّ النَّفَّاثاتِ فِي الْعُقَدِ [4]

و از شرّ آن‌ها كه با افسون در گره‌ها مي‌دمند [و هر تصميمي را سست مي‌كنند].

۱
(فلق/ ۴)

الصّادق (علیه السلام)- عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) فِی خُطْبَهًٍْ لَهُ یَذْکُرُ فِیهَا حَالَ الْأَئِمَّهًِْ (علیهم السلام) وَ صِفَاتِهِم ... لَمْ یَزَلْ مَرْعِیّاً بِعَیْنِ اللَّهِ یَحْفَظُهُ وَ یَکْلَؤُهُ بِسِتْرِهِ مَطْرُوداً عَنْهُ حَبَائِلُ إِبْلِیسَ وَ جُنُودِهِ مَدْفُوعاً عَنْهُ وُقُوبُ الْغَوَاسِقِ وَ نُفُوثُ کُلِّ فَاسِقٍ.

امام صادق (علیه السلام)- از امام صادق (علیه السلام) در خطبه‌ای که در آن حال امامان (علیهم السلام) و ویژگی‌های آن‌ها را بیان می‌کند [نقل شده است که] بعد از آنکه امام را ذکر کرد، فرمود: «[امام] همیشه زیرنظر خدا محافظت شده و [خداوند] با پرده‌ی خود او را حفظ و نگهداری کرده و دام‌های ابلیس و لشکرش از او دور شده و [شرّ هر موجود شروری که در] تاریکی شب وارد می‌شود و دمیدن هر فاسقی [برای سحر و افسون] از او دور شده است».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۵۰۲
الکافی، ج۱، ص۲۰۴/ نورالثقلین
۲
(فلق/ ۴)

الباقر (علیه السلام)- عَنْ زُرَارَهًَْ قَالَ قَالَ أَبُوجَعْفَرٍ الْبَاقِرُ (علیه السلام): إِنَ السِّحْرَ لَمْ یُسَلَّطْ عَلَی شَیْءٍ إِلَّا عَلَی الْعَیْن.

امام باقر (علیه السلام)- جادو بر چیزی جز چشم چیره نمیشود.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۵۰۲
البرهان
۳
(فلق/ ۴)

الصّادق (علیه السلام)- عَنْ مُحَمَّدِ‌بْنِ‌مُسْلِمٍ قَالَ: هَذِهِ الْعُوذَهًُْ الَّتِی أَمْلَاهَا عَلَیْنَا أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) یَذْکُرُ أَنَّهَا وِرَاثَهًٌْ وَ أَنَّهَا تُبْطِلُ السِّحْرَ تُکْتَبُ عَلَی وَرَقٍ وَ یُعَلَّقُ عَلَی الْمَسْحُورِ قالَ مُوسی ما جِئْتُمْ بِهِ السِّحْرُ إِنَّ اللهَ سَیُبْطِلُهُ إِنَّ اللهَ لا یُصْلِحُ عَمَلَ الْمُفْسِدِینَ وَ یُحِقُّ اللهُ الْحَقَّ بِکَلِماتِهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُجْرِمُونَ أَ أَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقاً أَمِ السَّماءُ بَناها رَفَعَ سَمْکَها فَسَوَّاها الْآیَاتِ فَوَقَعَ الْحَقُّ وَ بَطَلَ ما کانُوا یَعْمَلُونَ فَغُلِبُوا هُنالِکَ وَ انْقَلَبُوا صاغِرِینَ وَ أُلْقِیَ السَّحَرَةُ ساجِدِینَ قالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعالَمِینَ رَبِّ مُوسی وَ هارُونَ.

امام صادق (علیه السلام)- حسین‌بن‌بسطام در طبّ الائمه (علیه السلام)، از محمّدبن‌مسلم روایت کرده است که وی گفت: آن تعویذی که امام صادق (علیه السلام) برای ما املاء کرد و فرمود که میراث است و جادو را باطل میکند و بر پوستی نازک نوشته میشود و بر جادو شده آویخته میشود، این آیات است: موسی گفت: «آنچه شما آوردید، سحر است که خداوند به‌زودی آن را باطل می‌کند چرا که خداوند [هرگز] عمل مفسدان را اصلاح نمی‌کند! او حق را به وعده‌ی خویش، تحقّق می‌بخشد هرچند مجرمان کراهت داشته باشند»!. (یونس/۸۲-۸۱) و آیا آفرینش شما [بعد از مرگ] مشکل‌تر است یا آفرینش آسمان که خداوند آن را بنا نهاد؟! سقف آن را برافراشت و آن را منظّم ساخت. (نازعات/۲۸-۲۷) و [در این هنگام]، حق آشکار شد و آنچه آن‌ها ساخته بودند، باطل گشت. و در آنجا [همگی] مغلوب شدند و خوار و کوچک گشتند. و ساحران [بی‌اختیار] به سجده افتادند. و گفتند: «ما به پروردگار جهانیان ایمان آوردیم. پروردگار موسی و هارون»!. (اعراف/۱۲۲-۱۱۸)

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۵۰۲
بحارالأنوار، ج۹۲، ص۱۲۷/ البرهان
بیشتر